Greckie słowo ευχαριστία oznacza dziękczynienie. Od początku głoszenia Ewangelii tym słowem określa się najważniejszy i najświętszy znak sakramentalny chrześcijaństwa. Wierzymy, że podczas Eucharystii (czyli Mszy św.) pod zasłoną znaków chleba i wina – tu i teraz – staje się obecny Jezus Chrystus, który umarł za nas na krzyżu i zmartwychwstał, aby nam udzielić swojego życia. „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6, 54).

Msze święte w naszej parafii:

w niedziele: 7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 13.00, 18.00, 20.00
dla rodzin z dziećmi, od września do czerwca, w dolnym Kościele 10.30

w dni powszednie: 6.30, 8.00, 9.00, 18.00, 19.00
w lipcu i sierpniu w dni powszednie: 7.00, 8.00, 18.00, 19.00

Udział w Eucharystii to prosty i zarazem uroczysty sposób spotkania z Jezusem: przez słuchanie Jego słowa (liturgia Słowa) i przyjęcie Jego Ciała i Krwi (liturgia eucharystyczna).
Do Komunii św. można przystąpić od przyjęcia I Komunii św. aż do ostatnich chwil życia (Wiatyk). Warunkiem jest stan łaski uświęcającej, czyli wolności od ciężkiego grzechu. W razie popełnienia takiego grzechu, zapraszamy do odbycia szczerej spowiedzi, która kończy się rozgrzeszeniem i otwiera drogę do ponownego przyjmowania Komunii św.

Do Komunii św. można przystąpić drugi raz tego samego dnia, jeśli bierze się udział we Mszy św. Przyjęcie Komunii św. powinno być poprzedzone godzinnym postem eucharystycznym, który nie obowiązuje chorych. Post eucharystyczny nie dotyczy wody.

Komunia św. na rękę

Z powodu epidemii koronawirusa gorąco zachęcamy wiernych do przyjmowania Komunii św. na rękę. Tuż przed przyjęciem Komunii św. można odkazić sobie dłonie płynem z dozowników umieszczonych na filarach przed prezbiterium.

• Ponieważ ta forma przyjmowania Komunii św. budzi kontrowersje, warto przypomnieć najpierw słynne świadectwo św. Cyryla, biskupa Jerozolimy († ok. 387) o przyjmowaniu Komunii św.:

„Podchodząc, nie wyciągaj płasko ręki i nie rozłączaj palców. Podstaw dłoń lewą lub prawą niby tron, gdyż masz przyjąć Króla. Do wklęsłej ręki przyjmij Ciało Chrystusa i powiedz: «Amen». Uświęć też ostrożnie oczy swoje przez zetknięcie ich ze świętym Ciałem, bacząc, byś zeń nic nie uronił. To bowiem, co by spadło na ziemię, byłoby stratą jakby części twych członków. Bo czyż nie niósłbyś złotych ziarenek z największą uwagą, by ci żadne nie zginęło i byś nie poniósł szkody? Tym bardziej zatem winieneś uważać, żebyś nawet okruszyny nie zgubił z tego, co jest o wiele droższe od złota i innych szlachetnych kamieni”.

• oraz dodać uwagę kard. Josepha Ratzingera, wybitnego teologa i prefekta Kongregacji Nauki Wiary:

„Naprzód trzeba powiedzieć, że obydwa sposoby są dopuszczalne. Może ktoś zapytać: czy tolerancja jest tu na miejscu? Otóż wiemy, że aż do IX wieku Komunię św. przyjmowano na stojąco, do ręki, co nie znaczy, że tak miało pozostać na wieki. Albowiem piękno i wielkość Kościoła polega na tym, że rośnie, dojrzewa i Tajemnicę pojmuje coraz to głębiej. W tym sensie nowe formy powstające po IX wieku mają jako wyraz czci dla Najświętszego Sakramentu swoje pełne uzasadnienie. Z drugiej strony musimy jednak powiedzieć, że jest rzeczą niemożliwą, aby Kościół do IX wieku, więc przez 900 lat przyjmował Eucharystię niegodnie. Czytając teksty Ojców Kościoła, widzimy, z jaką czcią i gorącością ducha przyjmowano Komunię. ”

Dogłębny komentarz ks. H. Sobeczki. wyjaśni wiele wątpliwości (kliknij).